Vrijdag 7 november 2014...
Ik heb al een tijdje niet meer geblogd, dus ik ben jullie een
berichtje verschuldigd.
Ik heb jullie beloofd dat ik jullie ging laten weten hoe de
verdiepingsmomenten verlopen zijn in het kader van ons verhuistraject. Over het
algemeen ben ik zeer tevreden over het verloop van die dag. De directies hebben
inleidend hun nota in verband met cleandesk en flexwerk gepresenteerd. Ik ben
blij dat we hen zo ver hebben gekregen. Deze concrete informatie en de
afspraken die daaruit voort vloeien, hebben al heel wat zaken verduidelijkt bij
het personeel. Ook het Wereldcafé, waarbij de werknemers konden brainstormen
rond vijf thema’s, verliep goed. Het personeel was enthousiast en werkte erg
goed mee. Ik zie niet waar de weerstand zich bevindt bij het personeel. Ik heb
de indruk dat het eerder ongerustheid is, omwille van het gebrek aan
informatie.
De resultaten van de verdiepingsmomenten heb ik verwerkt. Er zijn heel
wat goede ideeën uit gekomen. Natuurlijk zijn er ook altijd een aantal ludieke,
onrealistische ideeën. Die heb ik weggelaten in de adviezen naar de directie
toe. Die tabel met adviezen houdt in dat ik een opsplitsing gemaakt heb tussen
- Over welke zaken kan nagedacht worden vooraleer de verhuis plaats vindt? Wat kan reeds geïmplementeerd worden?
- Wat zijn dingen die in de toekomst ingevoerd kunnen worden? (geen prioriteit)
Veerle is deze resultaten gaan voorstellen aan de directie. Ik was
hier niet aanwezig, maar heb het resultaat van die meeting reeds in mijn
mailbox gevonden. Alles lijkt verdeeld te zijn tussen de directies en de change
agents onderling. Het ziet er dus naar uit dat er effectief iets gedaan zal
worden met de resultaten. Hier ben ik erg blij om, want soms heb ik de indruk
dat de directie niet helemaal achter de werkwijze staat die wij hebben
voorgesteld. Het werken met change agents heeft als doel om enerzijds de zaken
die leven bij het personeel te weten te komen en anderzijds open te
communiceren met het personeel. De directie heeft daarentegen eerder de neiging
om de informatie af te schermen voor het personeel. Hopelijk zien ze binnenkort
de meerwaarde van het gehele proces dat we tot nu toe afgelegd hebben in. Door
open te communiceren met het personeel, is er minder ongerustheid en zullen de
directies dus minder vragen krijgen (wat eigenlijk te snel onder de noemer ‘weerstand’
geplaatst wordt).
Maandag bracht ik een dagje door op de KULeuven. We stelden er het
ADDIE model voor en koppelden er een
case aan waarmee we te maken hadden tijdens onze stage. Ook de andere
theoretische modellen die aangereikt werden door andere groepen, waren soms
echt relevant voor onze praktijk. Het was een erg fijne dag. Elkaar terug zien
en tijdens de zoemsessie kunnen praten over onze ervaringen, deed enorm veel
deugd.
Dinsdag verplaatste ik me met de trein naar het o zo mooie Bokrijk.
Erg fijn om een opleiding bij te wonen in deze rustige, serene omgeving. Ik heb
Linda ook eens aan het werk gezien, een freelancer die voor Human Challenge
werkt. Ik kan heel veel van haar leren denk ik, ze straalt rust uit en is erg betrokken.
Ze onthoudt alles wat de deelnemers zeggen en koppelt de aangereikte informatie
aan hun verhalen. In de namiddag was het aan Joris, de acteur van dienst. Hele
toffe, open man. Het was enorm fijn om hem bezig te zien. Heel deed het niet
alleen heel goed, de feedback die hij gaf was meestal de nagel op de kop.
Woensdag waren we een dagje met z’n allen op kantoor. In de ochtend
vernam ik dat een clubgenoot (ploeggenoot van mijn blauwe Hans) gestorven was
op 22-jarige leeftijd. Vreselijke, tragische gebeurtenis. Ik zit er al de hele
week mee in mijn hoofd. Ik vergeet dingen, mis treinen, heb niet veel honger.
Ik mag me niet inbeelden wat de familie nu doormaakt…
Door op de bureau te zijn kon ik enigszins mijn gedachten een beetje
verzetten. Ik heb aan de lay-out gewerkt van de presentatie en de documenten
voor een opleiding time- en stressmanagement, die ik volgende week vrijdag bij
zal wonen. Marijke en ik hebben ook het scenario overlopen en verdeeld wie wat
zal doen tijdens de opleiding observeren van talenten en competenties op 6
november. Ik kreeg ook feedback over mijn ‘prestaties’ tijdens de eerdere
opleiding en intervisie. Met deze nuttige tips probeer ik zeker en vast rekening
te houden op 6 november.
Donderdag vond de opleiding ‘observeren van talenten en competenties’
plaats. Met de auto verplaatste ik me richting ‘de’ Limburg. De opleiding
verliep goed, in vergelijking met de vorige keer. Ik voelde me meer op mijn
gemak, en heb zo veel mogelijk rekening proberen te houden met de feedback die
ik gisteren kreeg. We werkten onder andere met de toolbox van Luk Dewulf, het kernkwadrantenspel, LIFO,.. Het was een fijne dag, omdat er een goede combinatie was van theorie en praktisch tools. Ik had een beter gevoel op het einde van de dag. En de deelnemers waren ook tevreden over onze prestaties, oef! :)
Vandaag zijn we vrijdag, en zijn we terug mijn z’n allen op de bureau.
Ik heb alle papieren van de voorbije dagen geklasseerd in een tweede map (ondertussen
kreeg ik de eerste echt niet meer open en dicht). Ik heb ook de tijd genomen om
aan dit blogbericht te werken. De rest van de dag zal ik mij bezig houden met
mijn roadmap en andere kleine taakjes.
Een ingewikkelde week, waarin ik mijn gedachten verzet op het werk
maar ’s avonds met de realiteit geconfronteerd word.
Wat staat er volgende week allemaal op de planning?
Maandag = recup
Dinsdag = feestdag
Woensdag week is het de begrafenis, dus dat zal ook geen makkelijke
week worden. Gelukkig zijn we een grote, hechte club en kunnen we veel steun
vinden bij elkaar.
Donderdag zijn we weer met z’n allen op kantoor, maar dan ook echt met
z’n allen! Caroline komt op bezoek met kleine August. Joepie!
Vrijdag ga ik de opleiding time- en stressmanagement (gegeven door
Linda) bijwonen. De materialen zijn reeds in orde, en moeten enkel nog geprint
worden. Weer een ander onderwerp, weer een ander doelpubliek. Ik ben benieuwd.
Zo zie je maar, het leven is een sneltrein en af en toe wordt die trein op een brute manier gestopt. Pas op die momenten heb je besef van hoe snel het leven voorbij kan gaan. Pas op die momenten besef je hoe belangrijk het is om tijd door te brengen met mensen die je graag ziet. Pas op die momenten besef je hoe onbenullig sommige dingen zijn, en hoe vaak we ons opwinden over iets belachelijks. Pas op die momenten besef je wat echt belangrijk is. Je beseft dat je sommige zaken uitstelt met het idee van 'dat kan ik op een ander moment ook wel eens doen'. Maar wie weet komt er geen ander moment meer. Grijp dus de kansen die je aangeboden worden met beide handen, doe alles met een glimlach, geniet van elk moment want voor je het weet is het voorbij.
Emmeline Vandermersch
Studente KULeuven
emmeline.hc@gmail.com (Human Challenge)
emmeline.vandermersch@student.kuleuven.be (KULeuven)
Meer weten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten