vrijdag 7 november 2014

Busy busy busy woman!




Vrijdag 7 november 2014...

Ik heb al een tijdje niet meer geblogd, dus ik ben jullie een berichtje verschuldigd.

Ik heb jullie beloofd dat ik jullie ging laten weten hoe de verdiepingsmomenten verlopen zijn in het kader van ons verhuistraject. Over het algemeen ben ik zeer tevreden over het verloop van die dag. De directies hebben inleidend hun nota in verband met cleandesk en flexwerk gepresenteerd. Ik ben blij dat we hen zo ver hebben gekregen. Deze concrete informatie en de afspraken die daaruit voort vloeien, hebben al heel wat zaken verduidelijkt bij het personeel. Ook het Wereldcafé, waarbij de werknemers konden brainstormen rond vijf thema’s, verliep goed. Het personeel was enthousiast en werkte erg goed mee. Ik zie niet waar de weerstand zich bevindt bij het personeel. Ik heb de indruk dat het eerder ongerustheid is, omwille van het gebrek aan informatie.

De resultaten van de verdiepingsmomenten heb ik verwerkt. Er zijn heel wat goede ideeën uit gekomen. Natuurlijk zijn er ook altijd een aantal ludieke, onrealistische ideeën. Die heb ik weggelaten in de adviezen naar de directie toe. Die tabel met adviezen houdt in dat ik een opsplitsing gemaakt heb tussen

  • Over welke zaken kan nagedacht worden vooraleer de verhuis plaats vindt? Wat kan reeds geïmplementeerd worden?
  • Wat zijn dingen die in de toekomst ingevoerd kunnen worden? (geen prioriteit)

Veerle is deze resultaten gaan voorstellen aan de directie. Ik was hier niet aanwezig, maar heb het resultaat van die meeting reeds in mijn mailbox gevonden. Alles lijkt verdeeld te zijn tussen de directies en de change agents onderling. Het ziet er dus naar uit dat er effectief iets gedaan zal worden met de resultaten. Hier ben ik erg blij om, want soms heb ik de indruk dat de directie niet helemaal achter de werkwijze staat die wij hebben voorgesteld. Het werken met change agents heeft als doel om enerzijds de zaken die leven bij het personeel te weten te komen en anderzijds open te communiceren met het personeel. De directie heeft daarentegen eerder de neiging om de informatie af te schermen voor het personeel. Hopelijk zien ze binnenkort de meerwaarde van het gehele proces dat we tot nu toe afgelegd hebben in. Door open te communiceren met het personeel, is er minder ongerustheid en zullen de directies dus minder vragen krijgen (wat eigenlijk te snel onder de noemer ‘weerstand’ geplaatst wordt).

Maandag bracht ik een dagje door op de KULeuven. We stelden er het ADDIE model voor en koppelden er een  case aan waarmee we te maken hadden tijdens onze stage. Ook de andere theoretische modellen die aangereikt werden door andere groepen, waren soms echt relevant voor onze praktijk. Het was een erg fijne dag. Elkaar terug zien en tijdens de zoemsessie kunnen praten over onze ervaringen, deed enorm veel deugd.

Dinsdag verplaatste ik me met de trein naar het o zo mooie Bokrijk. Erg fijn om een opleiding bij te wonen in deze rustige, serene omgeving. Ik heb Linda ook eens aan het werk gezien, een freelancer die voor Human Challenge werkt. Ik kan heel veel van haar leren denk ik, ze straalt rust uit en is erg betrokken. Ze onthoudt alles wat de deelnemers zeggen en koppelt de aangereikte informatie aan hun verhalen. In de namiddag was het aan Joris, de acteur van dienst. Hele toffe, open man. Het was enorm fijn om hem bezig te zien. Heel deed het niet alleen heel goed, de feedback die hij gaf was meestal de nagel op de kop.

Woensdag waren we een dagje met z’n allen op kantoor. In de ochtend vernam ik dat een clubgenoot (ploeggenoot van mijn blauwe Hans) gestorven was op 22-jarige leeftijd. Vreselijke, tragische gebeurtenis. Ik zit er al de hele week mee in mijn hoofd. Ik vergeet dingen, mis treinen, heb niet veel honger. Ik mag me niet inbeelden wat de familie nu doormaakt…
Door op de bureau te zijn kon ik enigszins mijn gedachten een beetje verzetten. Ik heb aan de lay-out gewerkt van de presentatie en de documenten voor een opleiding time- en stressmanagement, die ik volgende week vrijdag bij zal wonen. Marijke en ik hebben ook het scenario overlopen en verdeeld wie wat zal doen tijdens de opleiding observeren van talenten en competenties op 6 november. Ik kreeg ook feedback over mijn ‘prestaties’ tijdens de eerdere opleiding en intervisie. Met deze nuttige tips probeer ik zeker en vast rekening te houden op 6 november.

Donderdag vond de opleiding ‘observeren van talenten en competenties’ plaats. Met de auto verplaatste ik me richting ‘de’ Limburg. De opleiding verliep goed, in vergelijking met de vorige keer. Ik voelde me meer op mijn gemak, en heb zo veel mogelijk rekening proberen te houden met de feedback die ik gisteren kreeg. We werkten onder andere met de toolbox van Luk Dewulf, het kernkwadrantenspel, LIFO,.. Het was een fijne dag, omdat er een goede combinatie was van  theorie en praktisch tools. Ik had een beter gevoel op het einde van de dag. En de deelnemers waren ook tevreden over onze prestaties, oef! :)

Vandaag zijn we vrijdag, en zijn we terug mijn z’n allen op de bureau. Ik heb alle papieren van de voorbije dagen geklasseerd in een tweede map (ondertussen kreeg ik de eerste echt niet meer open en dicht). Ik heb ook de tijd genomen om aan dit blogbericht te werken. De rest van de dag zal ik mij bezig houden met mijn roadmap en andere kleine taakjes.

Een ingewikkelde week, waarin ik mijn gedachten verzet op het werk maar ’s avonds met de realiteit geconfronteerd word.

Wat staat er volgende week allemaal op de planning?
Maandag = recup
Dinsdag = feestdag
Woensdag week is het de begrafenis, dus dat zal ook geen makkelijke week worden. Gelukkig zijn we een grote, hechte club en kunnen we veel steun vinden bij elkaar.
Donderdag zijn we weer met z’n allen op kantoor, maar dan ook echt met z’n allen! Caroline komt op bezoek met kleine August. Joepie!

Vrijdag ga ik de opleiding time- en stressmanagement (gegeven door Linda) bijwonen. De materialen zijn reeds in orde, en moeten enkel nog geprint worden. Weer een ander onderwerp, weer een ander doelpubliek. Ik ben benieuwd.

Zo zie je maar, het leven is een sneltrein en af en toe wordt die trein op een brute manier gestopt. Pas op die momenten heb je besef van hoe snel het leven voorbij kan gaan. Pas op die momenten besef je hoe belangrijk het is om tijd door te brengen met mensen die je graag ziet. Pas op die momenten besef je hoe onbenullig sommige dingen zijn, en hoe vaak we ons opwinden over iets belachelijks. Pas op die momenten besef je wat echt belangrijk is. Je beseft dat je sommige zaken uitstelt met het idee van 'dat kan ik op een ander moment ook wel eens doen'. Maar wie weet komt er geen ander moment meer. Grijp dus de kansen die je aangeboden worden met beide handen, doe alles met een glimlach, geniet van elk moment want voor je het weet is het voorbij.



Emmeline Vandermersch
Studente KULeuven
emmeline.hc@gmail.com (Human Challenge)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten